پدر سه نقطه دارد ؛
پسر سه نقطه دارد ؛
دختر هم سه نقطه دارد ؛
اما مادر هیچ نقطه ای ندارد ؛
چون که نقطه نقطه ی وجودش را ؛
وقف خانواده اش کرده است؛
بچه ای به مادر گفت :اگر بهشت حق توست چرا در دستانت نیست و زیر پایت قرار دارد؟
مادر گفت: آن را زمین گذاشتم تا تو را در آغوش بگیرم .🌺
پیشاپیش ولادت حضرت فاطمه زهرا سلام
الله علیها و روز مادر مبارک💞💞💞💞

بودن یا نبودن؟؟؟
شاید شما هم جزو کسانی باشید که نمیدانند فرزند خود را نصیحت کنند یا نه؟ از سویی سر زبان ها افتاده است که به خصوص نوجوان ها را نصیحت نکنید؛ ازسوی دیگر اینقدر در دین ما به نصیحت و موعظه توصیه شده است. وقتی کسی مرا نصیحت میکند، به این معنا نیست که نمیدانم، که تو باید به آنچه من میگویم عمل کنی و دیگرحق انتخـاب نـداری! نصیحت یعنی من خیر تو را می خواهم و در آنچه بدان رسیده‎ام، تو را شریک می‎کنم. در قرآن کریم خداوند بیش از ده بار از نصیحت‎های پدرانه یاد کرده است. چهار بار یا بَنـیّ(ای پسـرانم) و شـش بار یا بُّنـی (ای پسـرکم). بـا هـم مـروری کنیم بر نصیحت‎هایی کــه شاید جای آن در خانوادۀ ما خالی باشد.
چگونه نصیحت کنیم؟
۱ .دلیل نصیحت خود را توضیح دهید؛ این‏‎که چرا چنین توصیه‎ای دارید. توصیه‎های انبیا و اولیا، بایدها و نبایدهایی است
کــه همیشه مبتنی برهست‎ها و نیست‎ها است. واقعیت، ریشه هر نصیحت است. برای همین است که در اکثر آیاتی که نصیحتی در آن‎ها آمده است، به واقعیت و زیربنای آن توصیه هم اشاره شده است.
۲- ابتدای نصیحت خود را با کلمات محبت آمیز آغاز کنید. محبت مسیری به قلب فرزندتان باز می‎کند. شماتت و سرزنش این راه را مسدود می کند. در اکثر این آیات تعبیر محبت آمیز فرزندم یا فرزندانم آمده است.
۳-امور اعتقادی و باورها مقدم بر رفتارها هستند. تـا اندیشه فرد اصلاح نشود، انگیزهای برای اصلاح رفتار شکل نخواهدگرفت؛ مانند حضرت لقمان که ابتدا از توحید و معاد گفت و بعد از نماز و امر به معروف و نهی از منکر.
۴- همراه این‎که می‎گویید چه کارهایی نکن، بگویید چه کارهایی انجام بده. همراه انتقاد، پیشنهاد هم بدهید. همانطورکه جناب لقمان ابتدا گفت چه کارهایی انجام بده و بعد از نبایدها گفت.
۵-درست است که فرزندان شما اشتباه کرده‎اند، ولی یادتان نرود فرزند شما هستند و شما خیر آن‎ها را می‎خواهید. حضرت یعقوب با وجود ناراحتی از پسران، مراقب گزند چشـم زخم و ناامیدی به آنان است.
به چه نصیحت کنیم؟
۱- تلاش برای عاقبت به خیری: فرزندانم! حال که خداونـد دین را برای شما برگزیده است، جز بـه مسلمانی از دنیا نروید.( حضرت ابراهیم و حضرت یعقوب علیه السلام )
۲-مراقب چشم‎زخم مردم باشید: فرزندانم! از یک در وارد نشوید و از درهای مختلف وارد شوید. (حضرت یعقوب علیه السلام)
۳- جوینده یابنده است: فرزندانم! دنبال یوسف و برادرش بگردید و از رحمت خدا ناامید نشوید. (حضرت یعقوب علیه السلام)
۴- مراقب دوستانت باش: فرزندم! با من بیا و همراه کافران نباش! (حضرت نوح علیه السلام)
۵- مراقب مکر حسودان باش: فرزندم! رؤیایت را برای برادرانت نگو که برایت نقشه نکشند. (حضرت یعقوب علیه السلام)
۶-خدا شریک نمی خواهد: فرزندم! برای خدا شریک قرار نده. (جناب لقمان)
۷- خدا به همه چیز آگاه است؛ مراقب کارهایت باش: فرزندم! اگر بــه اندازه سنگینى دانه خردل باشد و در دل سنگى یا در گوش‎هاى از آسمان‎ها و زمین قرار گیرد، خداوند آن را [در قیامت براى حساب] مى‏آورد. (جناب لقمان)
۸-رابطه‎ات را بـا خدا، خلق، خود و خلقت تنظیم کن: فرزندم! نماز را برپا دار و امر به معروف و نهى‌ از منکرکن و در برابر سختی‎هایی که به تو می‎رسد، با استقامت و شکیبا باش. (جناب لقمان)
۹-مغرور مباش: فرزندم! بـا بی‎اعتنایی از مردم روی مگردان و مغرورانه بـر زمین راه مرو. (جناب لقمان)
۱۰-در رفتار و گفتار میانه روباش: فرزندم! در راه رفتن، اعتدال را رعایت کن؛ از صدای خود بکاه (و هرگز فریاد مزن). (جناب لقمان)

سلام بانوی دو عالم
سلام خانوم جانم
سلام یگانه دختر هستی
بازهم دلتنگی وبهانه گیری های این دلم

ایام فاطمیه که می شود غم دنیا رو سرم آوار می شود

ایا فاطمیه که می شود مرغ دلم پر میزند بی تاب می شود

بی قرار میشوداصلا بهانه گیر می شود دایم یاد دیارت می کند

ازمن دور می شود در کوچه پس کوچه های مدینه پر میزند

سراغت راازهمه می گیرد

می پرسد ومی پرسد تا به روضه النبی میرسد

به به چه عطر وبویی به مشامش میرسد

انگار گوشه بهشت را یافته است عجیب بال بال می زند

از خود بی خود شده است
می پرسد

خدایا این جاکجاست ؟

این چه حال وهوایی است؟

چرا تا به حال همچین جایی را درک نکرده بودم؟

درگوشه ای آرام می گیرد ودر افکارش غوطه ور می شود،

اشک در چشمانش حلقه می زند…
غم حضرت مادر بازدلش را خون می کند وبابغضی درگلوی خود می گوید باز هم  نیافتمش…

چه تاثیر دلنشینی دارد
” غصه نخور ، درست میشود ” گفتن های مادر ،
اثرش را هزار قرص آرامبخش قوی ندارد

میرزا اسماعیل دولابی«رحمت اللّه علیه»:

در دنیا اگر خودت را مهمان حساب کنی و حق تعالی را میزبان، همه غصّه ها می رود؛ هزار غم به دل صاحبخانه است که یکی به دل مهمان راه ندارد.
در زندگی خودت را میهمان خدا بدان تا راحت شوی.

تنها وظیفه مهمان این است که هرچه صاحبخانه گفت بکند و هرچه هم به او داد بگیرد و نگوید کم است یا چیز دیگری می خواهم

پس اگر خود را مهمان و خدا را میزبان به حساب بیاوریم دیگر به ناملایمات وکاستی های زندگی به خداوند معترض نمیشویم بلکه تسلیم امر صاحبخانه میشویم

صلاح در مهمان شدن است چرا که مهمان نه در دنیا و نه در آخرت حساب و کتابی ندارد و از او بابت آنچه خورده است سوال و مواخذه نمیکنند.