مولا:
سرِّ دل عاشق
گداتم از سابق
یاحضرت صادق

ای غربت از تو هویدا شده
شیعه مدیون تو آقا شده

هم قبرِ تو خاکی است و غریب
هم مَسموم هستی و هم بی طبیب

غم شد
نصيب تو هردم
قَدِّ شما شد خَم
ای غریبِ عالم

شد دست تو بسته در کوچه ها
چون دستای جدِّ تو مرتضی

راویِ غم های مادر تویی
چون مادر دلخون و پرپر تویی

سوختی
از سِتَمِ اغیار
از غُصه ی دلدار
از روضه ی مسمار

روضه های کوچه درد توئه
بين سينه آهِ سرد توئه

می سوزی از غربت کربلا
روضه داری بر شَهِ سر جدا

حمله
به خونَت آوردن
حق تو رو خوردن
دل تو آزُردن

گرچه آتیش بر حریمت زدن
از دیوار توُ صحن تو اومدن

اما اموال تو غارت نشد
سهم ناموست اسارت نشد

از چه
بقیع توست ویرون
شیعه شده محزون
میباره باز بارون

باید از غربت در آیی آقا
باید باشه صحن تو چون رضا

باید مثل کربلا تک باشه
نام تو بر سر درش حک باشه

(مشهد
همه ی دنیامه
سحرها رؤیامه
حرم آقامه

ممنونم از اینکه راهم دادی
بین زائرهات پناهم دادی

صحن تو واسم مثه کربلاست
دست تو روی سر عاشقاست

با تو
ذره چو دُر میشه
هر کسی حُر میشه
کاسه ها پُر میشه

هرکَس از چشمات لیاقت گرفت
تو صحنت اذنِ شهادت گرفت

کاشکی که ماهم بشیم روسپید
توی سوریه بشیم ما شهید

سوگند
به جوادت آقا
از تو میخوام تنها
جوازِ کربلا

من که از باب الجواد اومدم
کربلاییْم کُن اگر چه بَدم

شب های جمعه هوایی میشم
ببین روضه کربلایی میشم

باز/ تو مدینه دری آتیش گرفته
باز/ توی کوچه پری آتیش گرفته
باز /بین شعله سری آتیش گرفته

موی محاسن سپید
ولی به خاک افتاد
به یاد مادر خود
گمان کنم جان داد

باز/شعله ی در ،به جان دلبر
باز /یاد اشک و نوای مادر
باز/ یاد کوچه ندای حیدر

شبیه جدّ خود
غریب و بی یاور
به روی لب خواند
روضه ی میخ در

باز/یادش آمد صحنه ی گودال
باز/ کربلا و ناله ی اطفال
باز/ قتلگاه و پیکری بی حال

غریب کوچه ی غم
به لب نوا دارد
گریه و اشک و بکا
به سر جدا دارد

(وای امام صادق)

اللهم_عجل_لولیک_الفرج

قشنگ ترین آرزو

آرزو میکنم برایتان:

سحر، از زیارت حرم خانم فاطمه زهرا ‘سلام الله علیها که آمدید…

در حوض صحن حرم امام حسن مجتبی ‘علیه السلام ‘ وضو بگیرید…

و در صف نماز حرم نبوی بایستید و بگویید:

دو رکعت نماز صبح اقامه میکنم به امامت امام حاضر حضرت حجه ابن الحسن المهدی ‘علیه السلام’…ان شاءالله

زندگیم نقش روآبه برگرد
حال من بی توخرابه برگرد
نداره دنیای بی تولذت
همه لحظه هاش عذابه برگرد

برگرد ببین پر دردم
خزونی وزردم
شورونشاطم
برگرد دوریت شده عادت
امون ازاین غفلت
راه نجاتم

تویی خوشیه روزگارم
کی میشه سرروپات بزارم

غرق ظلمت شدم وبیتابم
آقاجون مادرت دریابم
جوونیم داره زدستم میره
بیاویه کاری کن اربابم

ارباب ازغصه میمیرم
جون خودت گیرم
توی تباهی
ارباب قسم به احساست
به جون عباست
یه نیم نگاهی

تویی خوشیه روزگارم
کی میشه سرروپات بزارم

سعید معماری

حرف خودمونی

داشتم فكر می‌كردم كه جدا از ملاک‌هايی مثل: تيپ، قد، هيكل، چشم‌های كشيده يا درشت، لب‌های قلوه‌ای يا باريک، با عمل يا بدون عمل، ميزان تحصيلات و محل زندگی،
چيز مهم‌تری مثل شكل تنهايی هم ملاک شروع يک رابطه بايد باشد.

اين كه وزنت چه قدر است؟
محل زندگيت كجاست و خيلی روشن فكرانه‌تر كه بشود بپرسيم:
چه كتاب‌هايی ميخوانی، بپرسيم رابطه‌ات با تنهايی خودت چه شكلی است ؟؟
اصلا وقتی تنها مي‌شوی چه شكلی مي‌شوی؟
سيگار ميكشی‌؟
فرار مي‌كنی به مهمانی‌ها يا دراز مي‌كشی روی تختت و فكر مي‌كنی؟
گريه مي‌كنی؟
يا قرص خواب‌آور مي‌خوری كه هرچه سريع‌تر خوابت ببرد؟
بستنی شكلاتی مي‌خوری كنار پنجره توی تنهايی‌ات،
يا حالت تهوع داری و به چيزی ميل نداری ؟

آدم‌ها جدا از تناسب ظاهری،
جدا از طرز تفكر و طبقه‌ی اجتماعی برای شروع يک رابطه؛
بايد از تنهايی‌های هم خبر داشته‌باشند! شكل تنهايی‌شان به شكل تنهايی هم بخورد!
وقتی بعد از چند وقت با هم دعوايشان می‌شود و از هم بی‌خبرند،
بتوانند حدس بزنند الان او دارد چه‌كار می‌كند ؟

باور كنيد با تنهايی‌های خيلی متفاوت اگر كنار هم قرار بگيريد،
فقط سلفی‌هايتان از تكی به دوتايی تبديل می‌شود!
همچنان او روی تخت دراز می‌كشد
و سيگار می‌كشد
و تنهايی شما دست‌تان را می‌گيرد
و پرت می‌كند توی يک مهمانی
و بعد او عكس‌های شما را در مهمانی می‌بيند
و با خودش می‌گويد:
“ديدی! ديدی! او عين خيالش هم نبود"!!!
شما هم با خودتان می‌گوييد:
“كجا بود وقتی من درست وسط آهنگ ‘تكون بده’ بغض كرده‌بودم"؟

بعدترها،
بعد از فهميدن ميزان قد و وزن،
از شكل تنهايی آدمی كه دوستش داريد غافل نشويد!
لزومی ندارد حتما آدمی را كه دوست داريد نگذاريد يک ثانيه هم تنها بماند،
اما لزوم دارد بدانيد آدمی كه روبه‌روی شما است
و دارد هات چاكلت سر می‌کشد،
وقتی شما را روبه‌روی خود ندارد،
بعد از خوردن هر قُلپ از ليوان توی دستش يک پُك به سيگارش می‌زند يا به سقف خيره می‌شود يا ليوان را توی سينک خالی می‌كند و می‌رود بخوابد.

درك كردن فقط اين نيست كه به كسی ‌که دوستش داريد اجازه بدهيد با دوست‌هايش مجردی به شمال برود!
درك كردن يعنی بدانيد كسی‌كه دوستش داريد بعد از ماه‌ها تنهايی،
کنار پنجره فقط تنها نيست،
حالا دلتنگ هم هست …!!!