ﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﻢ ز ﺳﺮا ﺗﺎ ﺑﻪ ﺛﺮﯾﺎ ﺑﺮود
ﺗﺎ ﮐﻨﺎر ﺣﺮم ﺣﻀﺮت ﺳﻘﺎ ﺑﺮود**ﻗﻠﻤﯽ ﺧﻮاﻫﻢ ﺳﺎﺧﺖ**از ﻧﯽ ﺑﺎغ ﺟﻨﺎن**ﺟﻮﻫﺮ از ، ﺷﯿﺸﻪ ذات**ﮐﺎﻏﺬ از ، ﺻﻔﺤﻪ ﺟﺎن**ﻧﻮر از ، ﺷﻤﻊ ﺣﯿﺎت**ﺑﻬﺮ آن ، ﺑﺎب ﻧﺠﺎت
ﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﻢ ﮐﻪ دﻟﻢ ﺗﻨﮓ ﺷﺪه ﯾﺎ ﻋﺒﺎس**ﺑﻬﺮ ﺑﻮﯾﯿﺪن ﻋﻄﺮ ﮔﻞ ﯾﺎس**ﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﻢ ﮐﻪ اﺑﺎاﻟﻔﻀﻞ ، ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻨﻤﺎ**ﺑﻪ دل ﺧﺴﺘﻪ اﯾﻦ ﻧﻮﮐﺮ ﺑﯽ ﭼﯿﺰ ﺷﻤﺎ**ﺗﺎ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺷﺐ ، ز ره ﻣﻬﺮ و وﻓﺎ
اوج ﻣﺴﺘﯽ و ﺻﻔﺎ**ﻣﻦ ﺷﻮم زاﺋﺮ اﯾﻮان ﻃﻼ**زاﺋﺮ ﮐﺮب و ﺑﻼ**زاﺋﺮ دﺳﺖ ﻋﻠﻤﺪار و اﻣﯿﺮ دو ﺳﺮا**در ﮐﻨﺎر ﺣﺮﻣﺖ ﺗﺸﻨﻪ و ﺑﯽ ﺗﺎب ﺷﻮم**ﺑﺎ اﺟﺎزه ز ﺷﻤﺎ زاﺋﺮ ارﺑﺎب ﺷﻮم

اﻟﺴﻼم ﻋﻠﯿﮏ ﯾﺎ اﺑﺎ ﻋﺒﺪﷲ ﺣﺴﯿﻦ (ع)*اﻟﺴﻼم ﻋﻠﯿﮏ ﯾﺎ اﺑﻮاﻟﻔﻀﻞ اﻟﻌﺒﺎس ع)

آمدم ای شاه پناهم بده / خط امانی ز گناهم بده* ای حرمت ملجأ درماندگان / دور مران از در و راهم بده

ای گل بی‌خار گلستان عشق / قرب مکانی چو گیاهم بده* لایق وصل تو که من نیستم / اذن به یک لحظه نگاهم بده

ای که حریمت مَثل کهرباست / شوق و سبک خیزی کاهم بده* تا که ز عشق تو گدازم چو شمع / گرمی جان‌سوز به آهم بده

لشکر شیطان به کمین منند / بی‌کسم ای شاه پناهم بده* از صف مژگان نگهی کن به من / با نظری یار و سپاهم بده

در شب اول که به قبرم نهند / نور بدان شام سیاهم بده* ای که عطابخش همه عالمی / جمله حاجات مرا هم بده

آن چه صلاح است برای «حسان» / از تو اگر هم که نخواهم بده* السلام علیک یا علی بن موسی الرضا…

هفت مروارید ناب، از اقیانوس کلام امیرالمومنین علی علیه السلام”
1. در حضور فقیر، دم از مال و منالت نزن.
2.در حضور بیمار ،سلامتی ات را به رخش نکش.
3.در حضور ناتوان ، قدرت نمایی نکن.
4.در برابر غصه دار،خوشحالی نکن.
5.در برابر زندانی،آزادی ات را جلوه نمایی نکن.
6.در حضور افراد بی بچه، از بچه هایت تعریف نکن.
7.در برابر یتیم از پدر و مادرت نگو.
چون سوز دل به این زودی سرد نمیشود.

من گریخته ام ودر پی من صید ها، وفرا رویم دام ها،یا ضامن آهو ،من یقین دارم دستان تو تنها سهم آهونیست….