چه آرام و سبک بال پرگشودی، ای مرغ زخم خورده آشیانه عشق.

داغ فراق تو را چگونه در تصور آوریم که بی تو زندگی کردن و زنده ماندن مایه شرمساری است.

ای حجت الهی و ای امام مهربانی ها، هجران تو،غروب همه خوبی هاست و پروازت، آغاز صحیفه درد

و رنج در دل شیعیان.ای لاله داغدار مدینه، از کنار تربت پاک پیامبر و جگرِ پاره پاره مجتبی و دل داغدار

صادَقیْن و قبر ناپیدای پهلو شکسته تاریخ رفتی تا در جوار امن الهی بیاسایی و از تنگنای ظلمت دنیا

رها گردی.

اینک، ماییم و شام تیره جدایی از تو و گرد غم و اندوه که بر می فشانیم و این همه، چاره درد فراق تو

نتواند بود.ای مظلوم غریب، رهایی گوارایت؛ ولی، التماس دیدگان ما را در غربت تنهایی خاکدان دنیا

بی پاسخ مگذار و ما را نیز که مدّعیان محبت تواییم در جوار خویش جایگاهی کرامت فرما ای ماه

مهربان آسمان جود و کرامت.

اگر میخواهید حال

خود را هنگام ملاقات حضرت حجت بدانید ببینید الان در ملاقات با قرآن چه حالی دارید! اگر مشتاق قرآنید میتوانید امیدوار باشید

که مشتاق حضرت حجت حقیقی هم هستید.

و گرنه اگر قرآن نزد شما مهجور است و با آن انسی ندارید و فکر می کنید که مشتاق حضرت حجت هستید، آن شخص امام زمان،

زاده وهم و خیال خودتان است.

به تو گفته شد بد لباس نپوش ، گفتی مردها نگاه نکنند

اتفاقا مشکل تو همین است ، مردها نگاهت نکردند ، چادر را از سرت برداشتی ، باز مردها نگاهت نکردند مانتو خود را کوتاه کردی ، باز خبری از

نگاه مرد ها نشد❗️

ساپورت تنگ پوشیدی ، مردها نگاهت نکردند ،مانتوی جلوباز پوشیدی ، راستی تا برهنگی ات چیزی نمانده❗️

و مطمئن باش مردی نگاهت نمیکند . . .

تو خودت پسند کردی لگد مال چشمهای نرها باشی ‼️

مرد جماعت چشمش حرمت دارد . . .