حدیث:

شوخی با نامحرم

قال رسول ا…(ص) «مَنْ فاكَهَ بِامْرَأَهٍ لا یَمْلِكُها حُبِسَ بِكُلِّ كَلِمَهٍ كَلَّمَها فِی الدُّنیا اَلْفَ عامٍ فِی النّارِ» پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند ”

كسی با زن نامحرمی شوخی كند، برای هر كلمه‌ای كه با او در دنیا سخن گفته، هزار سال در جهنم زندانی می‌شود.”
(ثواب الاعمال ص 283 / وسائل الشیعه ج 20 ص198)

کاش می شد که کسی می آمد…….
باور تیره ی ما را می شست!!**وبه ما می فهماند… !!!
دل ما منزل تاریکی نیست!
“"اخم"”
برچهره بسی نازیباست !**بهترین واژه همان"لبخند"است
که زلبهای همه دور شده ست!
کاش می شد!!!
که به انگشت، نخی می بستیم!**تا فراموش نگردد هنوز ….
“"انسانیم"”

تو کجایی ؟
شده ام باز هوایی**چه شود جمعه ی این هفته بیایی ؟
به جمالت… به جلالت… دل ما را بربایی…***اللهم عجل الولیک الفرج

و اما**جواب امام زمان:

تو خودت!
مدعی دوستی و مهر شدیدی که به هر شعر جدیدی،***ز هجران و غمم ناله سرایی ، تو کجایی؟
تو که یک عمر سرودی «تو کجایی؟» تو کجایی؟

چه کسی قلب تو را سوی خدای تو کشانده؟***چه کسی در پی هر غصه ی تو اشک چکانده؟
چه خطرها به دعایم ز کنار تو گذر کرد***چه زمان ها که تو غافل شدی و یار به قلب تو نظر کرد…
و تو با چشم و دل بسته فقط گفتی…***تو کجایی!؟ و ای کاش بیایی!
هر زمان خواهش دل با نظر یار یکی بود، تو بودی…***هر زمان بود تفاوت ، تو رفتی ، تو نماندی!
خواهش نفس شده یار و خدایت …***و همین است که تاثیر نبخشند به دعایت …
و به آفاق نبردند صدایت…***و غریب است امامت!
من که هستم ،*****تو کجایی؟
تو خودت کاش بیایی*******به خودت کاش بیایی…!

ﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﻢ ز ﺳﺮا ﺗﺎ ﺑﻪ ﺛﺮﯾﺎ ﺑﺮود
ﺗﺎ ﮐﻨﺎر ﺣﺮم ﺣﻀﺮت ﺳﻘﺎ ﺑﺮود**

ﻗﻠﻤﯽ ﺧﻮاﻫﻢ ﺳﺎﺧﺖ**

از ﻧﯽ ﺑﺎغ ﺟﻨﺎن**

ﺟﻮﻫﺮ از ، ﺷﯿﺸﻪ ذات**

ﮐﺎﻏﺬ از ، ﺻﻔﺤﻪ ﺟﺎن**

ﻧﻮر از ، ﺷﻤﻊ ﺣﯿﺎت**

ﺑﻬﺮ آن ، ﺑﺎب ﻧﺠﺎت
ﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﻢ ﮐﻪ دﻟﻢ ﺗﻨﮓ ﺷﺪه ﯾﺎ ﻋﺒﺎس**

ﺑﻬﺮ ﺑﻮﯾﯿﺪن ﻋﻄﺮ ﮔﻞ ﯾﺎس**

ﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﻢ ﮐﻪ اﺑﺎاﻟﻔﻀﻞ ، ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻨﻤﺎ**

ﺑﻪ دل ﺧﺴﺘﻪ اﯾﻦ ﻧﻮﮐﺮ ﺑﯽ ﭼﯿﺰ ﺷﻤﺎ**

ﺗﺎ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺷﺐ ، ز ره ﻣﻬﺮ و وﻓﺎ
اوج ﻣﺴﺘﯽ و ﺻﻔﺎ**

ﻣﻦ ﺷﻮم زاﺋﺮ اﯾﻮان ﻃﻼ**

زاﺋﺮ ﮐﺮب و ﺑﻼ**

زاﺋﺮ دﺳﺖ ﻋﻠﻤﺪار و اﻣﯿﺮ دو ﺳﺮا**

در ﮐﻨﺎر ﺣﺮﻣﺖ ﺗﺸﻨﻪ و ﺑﯽ ﺗﺎب ﺷﻮم**

ﺑﺎ اﺟﺎزه ز ﺷﻤﺎ زاﺋﺮ ارﺑﺎب ﺷﻮم

اﻟﺴﻼم ﻋﻠﯿﮏ ﯾﺎ اﺑﺎ ﻋﺒﺪﷲ ﺣﺴﯿﻦ (ع)*

اﻟﺴﻼم ﻋﻠﯿﮏ ﯾﺎ اﺑﻮاﻟﻔﻀﻞ اﻟﻌﺒﺎس ع)

آمدم ای شاه پناهم بده / خط امانی ز گناهم بده* ای حرمت ملجأ درماندگان / دور مران از در و راهم بده

ای گل بی‌خار گلستان عشق / قرب مکانی چو گیاهم بده* لایق وصل تو که من نیستم / اذن به یک لحظه نگاهم بده

ای که حریمت مَثل کهرباست / شوق و سبک خیزی کاهم بده* تا که ز عشق تو گدازم چو شمع / گرمی جان‌سوز به آهم بده

لشکر شیطان به کمین منند / بی‌کسم ای شاه پناهم بده* از صف مژگان نگهی کن به من / با نظری یار و سپاهم بده

در شب اول که به قبرم نهند / نور بدان شام سیاهم بده* ای که عطابخش همه عالمی / جمله حاجات مرا هم بده

آن چه صلاح است برای «حسان» / از تو اگر هم که نخواهم بده* السلام علیک یا علی بن موسی الرضا…