حاج میثم مطیعی:
هر شب یتیم توست دل جمکرانی ام
جانم به لب رسیده بیا یار جانی ام
از باد ها نشانی تان را گرفته ام
عمری است عاجزانه پی آن نشانی ام
طی شد جوانی من و رویت نشد رخت
شرمنده ی جوانی از این زندگانیم
با من بگو که خیمه کجا می کنی به پا
آخر چرا به خاک سیه می نشانی ام
در روضه احتمال حضورت قوی تر است
شاید به عشق نام عمویت بخوانی ام
این روزها که حال مرا درک می کنی
بگذار دست بر دل آتشفشانی ام
در به دری برای غلام تو خوب نیست
تأیید کن که نوکر صاحب زمانی ام

…

شهادت حضرت زهرا(س)

دلِ مهدی عزادارِ مدینه ست
دو چشمانش گرفتارِ مدینه ست

دلش سوزد به حال زار مادر
كه مادرِ عشقِ بیمارِ مدینه ست

دل مهدی هزاران درد دارد
ولی نیمی از آن كارِ مدینه ست

بنالد از غم هجران مادر
كه دفنش در شبِ تارِ مدینه ست

گهی بر غربت بابا بگرید
گهی گریان دلدارِ مدینه ست

گهی آهی كشد با ذكر زهرا
دلیلش درد و آزارِ مدینه ست

گهی در كوچه‌ها در كُنجِ دیوار
به فكرِ روزِ غمبارِ مدینه ست

كنار بستر مادر نشیند
خودش هر شب پرستارِ مدینه ست

شاعر: حسن ثابت جو

فردای محشر کار دشوار است، ای دل
بیچاره آن کس که گرفتار است، ای دل

هر کس که حب فاطمه در دل ندارد
آنجا یقینا بی کس و کار است، ای دل

کار شفاعت های زهرا روز محشر
دستان مقطوع علمدارست،ای دل…ای دل

هر کس که بی عشق علی و فاطمه زیست
بی غصه و دردست و بی عار ست، ای دل

دنیا اگر چه ظاهری زیبنده دارد
در باطنش بسیار غم بارست، ای دل

دیدی چه آورده به روزم ،حب دنیا
روح و دل وچشمم چه بیمارست، ای دل

چشمی که صد جا رفته و برگشته اصلا
کی در پی دیدار دلدار است، ای دل

ازبس که در تنهایی و غربت به سر برد
یوسف به دنبال خریدارست ای دل

هر کس نمی داند که یوسف را بهاچیست
محو شلوغی های بازارست ای دل

ای دل بیا چشم انتظار یار باشیم….
از هرچه غیر از عشق او بیزار باشیم….

یا صاحب الزمان ….

? مناجات با امام زمان عج
? ایام فاطمیه

اگر ز قافله دوریم، خوب می دانیم
ولی به لطف تو هر سال جا نمی مانیم

و باز هم به نگاه محبتت امسال
کنار سفره این فاطمیه مهمانیم

هزار فاطمیه رفته و نیامده ای
نگو که باز بدون تو روضه می خوانیم

بیا که در گذر گرد باد این دنیا
در انتظار شروع بهار و بارانیم

قسم به ساحل چشمان ابری ات عمری ست
به لطف بارش چشم شماست گریانیم

و گر نه مثل بیابان خشک دل هامان
فقیر روزی این سفره های بی نانیم

از این که بار غم مادر تو را دنیا
به دوش برد، ولی خم نگشت حیرانیم

به انتقام غم صورت کبود بیا
که ما کنار شما پیرو شهیدانیم

اگر که پیچ و خم روزگار بگذارد
اگر که سختی این انتظار بگذارد

هنوز هست سری تا که دست هایش را
بدست خاک قدم های یار بگذارد

خدا نصیب من بی قرار چشمی کن
که روی خویش به پای نگار بگذارد

مرا به حکم دل امکان ندارد این خورشید
میان ظلمت شب های تار بگذارد

بمن نمی رسد آن غمزه ای که وقتش را
کنار یک دل شب زنده دار بگذارد

اگر که خلق رهایم کنند حرفی نیست
مرا خدا نکند او کنار بگذارد

برای گریه به دست بریدۀ سقا
میان مجلس روضه قرار بگذارد

خدا کند که بیاید اگرچه بعد از ما
برای فاطمه سنگ مزار بگذارد

شهادت دخت نبی اکرم (ص)تسلیت باد