نقش مادر:

تربیت دینی کودکان اهمیت خاصی در نظام آموزشی و تربیتی اسلام دارد.تحقیقات نشان می دهد فقدان بسیاری از افرادی که در بزرگسالی نسبت به عبادات و معنویت گرایش کمتری دارند ،ذاتاً بی اعتقاد به دین و تکالیف دینی نیستند.بلکه عواملی چون بی توجهی و عدم تقیّد والدین نسبت به انجام به موقع تکالیف عبادی در فقدان تمایلات معنوی فرزندان نقش بسزایی دارند.اگر چه پدر و مادر هرکدام به نوبه خود تأثیر خاصی در تربیت صحیح فرزند دارند اما در این میان نقش مادر پررنگ تر است چرا که بیش از پدر مرتبط با فرزند می باشد. آنچه که باید بیش از پیش مد نظر قرار گیر اخلاق و رفتار مادر است چرا که کودک در رفتار او را شاهد و نمونه قرار داده و مفاهیم مذهبی و اخلاقی را از او می گیرد.در تربیت دینی و اسلامی پرهیز کاری رأس هر امر،افضل اعمال و مورد محبت خداست مهم این است که مادر در مسیر تقوای الهی باشد و تربیتش را بر اساس پرهیز از گناه و عبادت خداوند متعال قرار دهد. بنابراین اخلاق و تقوای مادر در تربیت دینی فرزند بسیار تأثیر گذارند.البته توجه به مسائلی از قبیل دوران بارداری و شیردهی مادر و همچنین تغذیه حلال و مناسب مادر و فرزندش مهم بوده و باید مادران بدانند که آغاز تربیت فرزند بهتر است از همان دوران کودکی و طفولیت باشد. بنابراین میزان تأثیر مادر در تربیت صحیح دینی و معنوی فرزند و راهکار های تربیت معنوی از قبیل احترام گذاشتن به شخصیت آنان، نحوه آموزش عبادات(نماز، روزه و تلاوت قرآن کریم)تأکید بر همنشینی با نیکان و حضور کودکان در محافل دینی و مذهبی و نحوه تشویق و تنبیه وپند آنان مهم می باشد.

نقش والدین در تربیت فرزند

بالاترین عناصری که در جوهره ی وجودی فرزند در امر تربیت می تواند اثر داشته باشد، پدر و مادر در خانواده است و اصلی ترین وظیفه ی آنها نیز همین تربیت فرزند بیان شده است. پدر و مادر هستند که میتوانند والاترین و بالاترین مربیان برای پرورش کودکان خود باشند و آنها را به اعلاترین نقطه بشری برسانند، و همین پدر و مادر اگر متوجه این مسأله نباشند یا مسیر تربیت و راهکارهای آن را ندانند باعث انحطاط شخصیت فرزند می شوند. پیامبر اکرم که خود مربی عالم بشریت است میفرماید:
«كل‏ مولود يولد على الفطره و ابواه يهودانه او ينصرانه او يمجسانه»؛ «هر فرزندى با فطرت الهى‏زاده مى‏شود. پدر و مادر وى را يهودى، نصرانى يا مجوسى مى‏كنند»
‏انسان با فطرت توحيد و خداپرستى و حق‏جويى آفريده شده است، اين پدر و مادرند كه مى‏توانند فطرت الهى و توحيدى كودك خود را شكوفا سازند يا روى آن پرده‏هاى ضخيم جهل و نادانى و گمراهى بيفكنند. بنابراین تربیت کار ظریف و دشواری است و مشخص نیست تمام افرادی که به کار تربیت اشتغال دارند واقعاً مربیان خوبی باشند. اولياء اطفال بايد متوجه باشند كه فرزندان امانت الهى هستند، و ‏بايد طهارت و پاكى و صفا و خلوصى كه اين امانات دارند را حفظ و حراست كرده، و در تعليمات لازم و تربيت صحيح اخلاقى و دينى و الهى آنها شب و روز مراقب باشند.
كوچكترين انحراف اخلاقى‏ و ضعف روحى و تسامح در انجام وظایف دينى كه از آنها ديده شود، به مسئوليت اولياء صورت گرفته، و در نتيجه سوء تدبير و صحيح نبودن برنامه تعليم و تربيت‏ و بى‏مبالاتى پدر و مادر به وقوع خواهد پيوست. پدر و مادر پيش از اينكه شروع مى‏كنند به تعليم و تربيت فرزند مى‏بايد برنامه عمل را دقيقا زير نظر گرفته و نتيجه جريان را منظور داشته باشند. سپردن فرزند به دست فردى كه (معلم، مربى، استاد، كار فرما) مقيد به برنامه صحيح و دينى نيست، و يا فرستان به مؤسسه و محيطى كه بر خلاف آداب و احكام الهى جريان عمل دارد بزرگترين جنايت به فرزند است .
در حديثى از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله نقل شده است كه: «ايّاكُمْ وَ خَضْراءُ الدِّمَنْ، قيلَ وَ ما خَضْراءُ الدِّمَنْ؛ قالَ: الْمَرْئَة الْحَسْناءُ فى مَنْبَتِ السُّوءِ» پرهيز كنيد از گلهاى دمن. از آن حضرت پرسيده شد كه منظور از «خضراء الدمن» چيست؟
حضرت فرمود: منظور از گلهاى مزبله، زنان زيبايى هستند كه در خانواده‏هاى آلوده‏اى پرورش يافته‏اند. در اين فرموده رسول خدا صلى الله عليه و آله نيز انسان به گياه تشبيه شده است.
از سوى ديگر، اين روايت براى جوانانى كه در انديشه تشكيل خانواده هستند، پيامى روشن و توصيه‏اى مهم در بردارد. پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله سفارش مى‏كند، در انتخاب همسر تنها به زيبايى ظاهرى نينديشيم، بلكه به خانواده و محيط پرورشى‏اش نيز توجّه كنيم؛ زيرا زيبايى ظاهرى براى مدّتى كوتاه، ارضاكننده و يك «ارزش» است.
پس از دوران كوتاه اوّليّه ازدواج، معيارهاى اصلى زندگى خانوادگى؛ يعنى تربيت‏، فرهنگ، انديشه و ارزشهاى كسب شده در خانه و خانواده‏ است كه مطرح مى‏شود و خود را مى‏نماياند و اگر خداى ناكرده، همسر زيبا، سيرت و خوى و منش زيبا نداشته باشد محيط مقدّس خانه به جهنّمى طاقت‏فرسا مبدّل مى‏شود
قطعا فلسفه بسیاری از این سفارشات بدین جهت است که در هر خانواده قراراست انسان هایی دیگر رشد و پرورش پیدا نمایند.

ادامه دارد…

راههاي تداوم عشق و علاقه و ابراز محبت بين زوجين
¤ عدم كاربرد كلمات منفي:
در زندگي اموري هم چون طعنه زدن، تحقير كردن، مقايسه زن و شوهر با ديگران جو شاد و صميمي خانواده را به كانون خصومت و دشمني تبديل مي كند.
¤ ابراز محبت به يكديگر:
از عواملي كه شادي و علاقه زوجين را بيشتر مي كند ابراز علاقه به يكديگر است كه اين كار نبايد ويژه دوران نامزدي و اوايل زندگي باشد.
¤ توجه دقيق عاشقانه به همديگر:
زن و شوهر با توجه دقيق به حرفها و نگاه هاي طرف مقابل به او نشان مي دهند كه واقعاً به او علاقمند هستند كه گاهي زن و شوهر حتي فرصتي نمي گذارند تا حرف طرف مقابل را گوش دهند تا اينكه او را درك كنند.
¤ به جاي متهم كردن بايد سؤال پرسيد:
زوجين بايد به جاي پيش داوري و طرح مسائل اختلاف برانگيز از يكديگر سؤال كنند كه به چه علت اين كار را كردي و در اين موقع پاسخ طرف مقابل نه تنها ما را از شك خارج مي كند بلكه به راحتي مشكلي كه به علت درك اشتباه ما به يك موضوع بغرنج تبديل مي شد ديگر حل شده است.
¤ عدم طرح مسائل خانوادگي در نزد ديگران:
زن و شوهر بايد اين را بپذيرند كه يك خانواده تشكيل داده اند و خودشان در حل مسائل خانه آگاهتر از هر كسي هستند و پدر و مادر آنها چون در منزل آنها نيستند شايد با درك غلط خود آن مسائل را نه تنها حل نكرده بلكه آن موضوع را حاد و پيچيده تر مي كنند و در اين ميان همسرمان نيز ديگر رابطه صميمي با ما برقرار نمي كند.
¤ با لجبازي اشتباه همسرتان را تلافي نكنيد:
گاهي يكي از زوجين به علت عدم درك و تجربه كافي كار اشتباهي را مرتكب مي شود در اين ميان اگر با لجبازي در صدد انتقام گرفتن باشيم و اين اشتباهات را به ديگران بگوييم زندگي خود را به دست خود تباه كرده ايم.
¤ يادآوري خاطرات شاد دوران زندگي:
بايد زوجين گاهي خاطرات خوبي كه از دوران نامزدي و اوايل زندگي داشته اند را به همديگر بگويند تا تازه بودن رابطه آنها را تداوم بخشد و تكرار آن جو خانواده را گرم كند.
¤ صبر و حوصله در برخورد با مسائل:
بارها پيش آمده كه يكي از زوجين در مقابل بعضي از مسائل ناخوشايند همسرش سكوت كرده و بعداً با صبر و حوصله و عدم شتاب آن مسائل را با همسرش مطرح و حل كرده. اين گذشت باعث شرمنده شدن طرف مقابل شده است و سعي كرده با مهرباني با همسرش آن خوبي را جبران كند.
¤ تنوع داشتن در زندگي:
اكثر زنان خانه دار چون بيشتر اوقات در خانه هستند زندگي برايشان يكنواخت و خسته كننده مي شود و اين جا وظيفه مرد است كه با اندكي تفريح و مهماني و يا ديگر برنامه ها آن خستگي و بي حوصلگي را از وجود زن و فرزند خارج كند و در اين مواقع مرد بايد خود را جاي همسرش بگذارد كه اگر يك روز (مثل ايام تعطيل) سر كار نباشد و در منزل باشد چه كسالت و خستگي برايش ايجاد مي شود.
¤ عدم وجود قانون خشك و زياد در محيط خانه:
زوجيني كه انعطاف پذير بوده و نمي خواهند حرف حرف خودشان باشد و چشم پوشي و نرمش نسبت به هم دارند بيشتر مي توانند كانون گرم خانواده را مستحكم تر كنند و آن را از مشكلات و ناراحتي ها حفظ كنند.
¤ درك صحيح زن و شوهر از يكديگر:
زوجين به اين مسئله بايد توجه كنند كه هيچ انساني خصوصيات عاطفي و جسمي و عقلاني يكساني با ديگري ندارد. زن و شوهر مي توانند با درك صحيح اين موضوع از طرح مسائل مثل اين كه مي خواهم تو هم مثل من باشي و يا مثل برادر و خواهرم باشي و مثل من فكر كني خودداري كنند و همديگر را با تمام احساسات و خصوصيات منحصر به فرد مورد پذيرش قرار دهند.

ادامه دارد…

ازدواج:

ازدواج هستۀ اول ایجاد خانواده و آن نیز به نوبۀ خود واحدی در سنگ بنای جامعۀ انسانی است. نوع پایه گذاری و میزان اندیشه و تدبّر در آن در میزان پیشرفت یا انحطاط سقوط یا صعود جامعه تأثیر دارد. ازدواج از نظر اسلام پیمانی مقدس است،پیمانی که برقراری آن براساس مقرّرات آداب و رسوم، تشریفات و قوانین خاصی است.(1) دین اسلام به ازدواج عنایت و تأکید فوق العاده ای دارد:به طوری که پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله می فرماید:هیچ چیزی نزد خدا محبوبتر از ازدواج نیست.(2)رسول گرامی صلی الله علیه وآله ازدواج نکردن را اعراض از سنّت خویش یعنی خروج از اسلام می داند و خانه ای که ازدواج در آن صورت پذیرد را بهترین خانه می داند.(3)از دیدگاه اسلام ،ازدواج کمال دین و ترک ازدواج دلیل نقصان آن است اسلام ارزش عبادت شخص متزوّج را هفتاد برابر شخص مجرد می داند ومی فرماید:شخص متزوج با ازدواج خود نصف دین و ایمان خویش را از خطرها و آفتها حفظ نموده است.(4)انسان تا زمانی که ازدواج نکند دینش در خطر است زیرا غرایز جنسی و فشارهای روحی و احساس تنهایی و بیهودگی و نداشتن پناهگاه و عدم احساس مسئولیت اجتماعی و دیگر زیانهای مجرد بودن، به ریشه و اساس ایمان انسان لطمه می زند و آن را متزلزل می کند.اما در اثر ازدواج و تشکیل خانواده و قرار گرفتن در کنار همسری شایسته و محبوب و همدم ،هم غریزۀ جنسی کنترل می شود و هم آرامش روحی به وجود می آید و هم توکل انسان به خدا بیشتر می شودواز حالت پریشانی خارج می شود ،احساس امنیّت و شخصیت می کند،چشم و فکرش از جاهای دیگر کنده و به همسرش متوجه می گردد(5)در قرآن و روایت اسلامی به امر مقدس ازدواج،سفارش فراوان شده است. در آیه 32 سوره نور می خوانیم:«و اَنکِحُوا الایامی منکم و الایامی منکم و الصالحینَ من عبادِکُم و امائکِم ان یکونوا فقراء یُغنهُمُ الله مِن فَضِلِه وَ الله واسعٌ علیمٌ »«به مردان و زنان بی همسر ،همسر دهید و همچنین به غلامان و کنیزان صالح،همسر دهید.اگر فقیر و تنگدست باشند خداوند آنان را از فضل خود بی نیاز می سازد،خداوند وسعت دهنده و آگاه است.»در این آیه همۀ مردم ،مورد خطاب خدا قرار گرفته اند تا با تعاون،وساطت،کمکهای مالی و فراهم نمودن اسباب کار،بی همسران را دارای همسر کنند و در امر مقدس و پر اهمیّت ازدواج که یک امر ضروری برای حفظ عفّت جامعه است بی تفاوت نباشند.(6)پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه وآله در ارتباط با عدم ازدواج به جهت ترس از فقر می فرمایند:کسی که از ترس تهیدستی ازدواج نکند نسبت به خدای عزوجل گمان بد دارد.(7) پس فقر و تهیدستی نمی تواندمانع از ازدواج گردد.(8).
1 علی قائمی امیری ،تشکیل خانواده در اسلام، ص18.
2. محمد بن حسن حر عاملی، وسایل الشیعه،ج14،ص3.
3. حسین مظاهری،خانواده در اسلام ،ص89.
4. سید محمد حسین بهارانچی، آئین همسرداری و آداب زندگی در اسلام، ص16.
5. علی اکبر مظاهری،جوانان و انتخاب همسر، ص18.
6. محمد محمدی اشتهاردی،،ازدواج و شیوۀهمسرداری، ص3.
7. محمد بن یعقوب کلینی،اصول کافی،ترجمه:حاج سید جواد مصطفوی،ج5،ص331.
8. رحمت الّله بابایی(سواد کوهی) ،عشق و زندگی با رعایت حقوق زوجین،ص66.

مشاوره_اردواج:

مشاوره قبل از ازدواج گامی در جهت زندگی بهتر
سن ازدواج عامل مهمی است که می‌توانند رضایت از زندگی مشترک را تحت تاثیر قرار دهد هر چند این عامل به تنهایی نمی‌تواند تعیین کننده باشد، اما عامل مهمی است که باید مورد توجه قرار گیرد.

اگر زوجین قبل از ازدواج به مشاور مراجعه کنند این امر به زندگی بهتر و دوام آن کمک شایانی خواهد کرد. مشاوره قبل از ازدواج به عنوان مهم ترین نکته ای است که به افراد کمک می کند واقع بینانه به ازدواج نگاه کنند و از هرگونه احساسات غیرعقلانی بپرهیزند چراکه پایه و اساس ازدواج بر مبنای معیار های عقلانی استوار است.

جوانان بسیاری در زمان عقد یا نامزدی یا آشنایی قبل از ازدواج؛ یک زندگی ایده آل و بدون هرگونه اختلاف و درگیری را تصور می کنند و با چنین دیدگاهی بر این باورند که بین شان 100 درصد تفاهم وجود دارد، غافل از این که در نخستین مشکلی که برایشان هنگام زندگی مشترک به وجود می آید، آرمان ها و رویاهایشان به یکباره فرو می ریزد و سریع از زیر بار مسئولیت زندگی مشترک شانه خالی می کنند و تصمیم به جدایی می گیرند.

به همین لحاظ مراجعه به مشاور قبل از ازدواج روند مطلوبی در شناخت فرد مقابل و شناخت خود فرد به هنگام قرار گرفتن در چالش های دونفره را ایجاد کرده و شناختی نسبی از شرایط روحی، فکری، اجتماعی هر دو نفر به آنها داده و درصد موفقیت زندگی زیر یک سقف آنها را بیان میکند. در همین راستا مشاوران به مراجعه کنندگان خود توصیه هایی می کنند. طبیعتاً افراد به لحاظ شرایط خانوادگی و تربیت دارای فرهنگ و مسائل اخلاقی خاص هستند