حکمت فرستادن پیامبران :

قدرت عقل انسان در زمينه ادراك و شناخت، محدود است و از سوى ديگر انديشه او همواره در معرض اشتباه قرار دارد، زيرا گاهى شرايط ويژه‏اى پيش مى‏آيد كه انسان را از تفكر درست بازمى‏دارد. در اين حالت نيازمند است كه كسى او را بياموزد و ارشاد و راهنمايى كند. ازاين‏رو خداوند متعال، رسولان و پيامبران را به سوى مردم فرستاد و كتابهاى مقدس آسمانى را نازل فرمود تا آنها را به آنچه خير و مصلحتشان در آن است، راهنمايى كنند.[1]
منبه :
[1] عباس‏نژاد، محسن، قرآن، روانشناسى و علوم تربيتى، 1جلد، ص 87بنياد پژوهشهاى قرآنى حوزه و دانشگاه - ايران - مشهد مقدس، چاپ: 1، 1384 ه.ش.