تقديم به امام زمان(عج)

بسم الله الرّحمن الرّحيم

خبري آمده ، از جاده كسي مي آيد
“مژده اي دل كه مسيحا نفسي مي آيد”

قصد عرض ادبي محضر جانان دارم
مورم اّما طلب مُلك سليمان دارم

كافر عشقم و خوب است مسلمان گردم
شاعرِ صاحب هر نيمه ي شعبان گردم

عطش آورده ام و آب حياتم دادند
“دوش وقت سحر از غصّه نجاتم دادند”

سحر از راه رسيد و همه جا غوغا شد
دل مهيّاي سفر؛ جانب سامرّا شد

سحر نيمه ي شعبان ؛شبِ دلخواه آمد
حجّت بن الحسن العسكري از راه آمد

بنويسيد كه دارد پدري مي بوسد
روي دستش لب نيكو پسري مي بوسد

چه مصفّا عسلي هست و چه شيرين رطبي
چه مبارك دهني هست و چه فرخنده لبي

دل نرجس به تماشاي قمر روشن باد
و به يُمن قدمش چشم پدر روشن باد

آي دنيا ! به دو صد گوش ؛ صدا را بشنو
“زَهَقَ الباطل و جاءَ الحَق” ما را بشنو

بي پناهيم و همين كهف امان ما رابس
“گُل عُذاري ز گلستان جهان ما رابس”

دور او هاله اي از نور سحر پيچيده
توي گوش همه ي خلق خبر پيچيده

سامره؛مكّه شده؛ دور زمان برگشته
“نكند حضرت حيدر به جهان برگشته”

مُرشدَم گفت كه از ديده نهان خواهد شد
“چشم نرگس به شقايق نگران خواهد شد”

صولتش مرتضوي ؛ عصمت او زهرايي
حِلم او مُجتَبَوي ؛ ماهِ رُخَش طاهايي

آخرين مرد تبارِ پدرِ فاطمه است
وارث خون حسين است كه بي واهمه است

دل سر دست بياريد شب بيدلي است
اينكه از راه رسيده ست ابوفاضلي است

قلمم لب به مُركّب زد و با لب آمد…
بنويسَد كه اميد دل زينب کبری آمد….