حضرت زهرا
امام زمان

در انتظار تو چشمم هميشه بارانيست
وبی تو حال وهوای دلم چه طوفانيست

بيا که خیری از این زندگی نمی بینم
كه لحظه لحظه ی عمرم پراز پريشانيست

هوای خيمه ی قلبم بدون تو سرد است
بهار،پيش دوچشمم شب زمستانيست

زجاده ای که گذركرده ای مسافرعشق
ببين كه جای قدمهای تو چه نورانیست

درون سينه ی من پر ز آه تب دارست
حديث غيبت تو بين سينه زندانيست

دعای ندبه ی هر صبح جمعه ام آقا
به قصد آمدنت خانه ام به مهمانيست

دوباره روضه ی زهرا و غربت حیدر
بياو روضه بخوان بزم مرثیه خوانيست

خدا زیاد کند اشک چشم های مرا
چراکه فاطمیّه روضه هاش طوفانیست

مناجات با امام زمان (عج)

ز هر کسی که گرفتم سراغ خانه ي تو
زمن گرفت نشان از تو و نشانه ي تو
نگار من، بت من ،خوب من، امام زمان
بگو که از که بگیرم سراغ خانه ي تو
تو مدینه کنار فاطمه ای
یا که الان کنار علقمه ای
یا نشستی کنار قبر حسین
اونجا گرم نوحه و زمزمه ایی
دلم به حال دلم سوخت
بس که هر شب و روز
گرفت این دل غرق به خون بهانه ي تو
الهی دور کن از تن این سرش را
به خاکستر بدل کن پیکرش را
به عاشق هر چه خواهی کن ولیکن
جدا از او مگردان دلبرش را
یا رب برسان تو مهدی غائب را
فرزند علی بن ابی طالب را
گز دوري ِ او مدام در افغانم
مانند كسي كه گم كند صاحب را

مناجات فاطمی

امام زمان

 بی تو هر جا می روم احساس غربت می کنم
راه بر جایی ندارد هر چه همت می کنم

بی تو آرام و قراری نیست در دنیای ما
دور مانده از خوشی با هر که صحبت می کنم

نامه اعمال من حال تو را بد می کند
جمعه ها بدجور احساس خجالت می کند

غیر تو هر کس رفیقم شد نزد چنگی به دل
بعد ازین تا زنده ام با تو رفاقت می کنم

روز و شب فکر همه هستم ولی فکر تو نه
حال هر کس جز تو را آقا رعایت می کنم

من که باری بر نمی دارم ز روی شانه ات
با چه رویی بر تو اظهار ارادت می کنم

تا نرفته فاطمیه آبرویم را بخر
فکر کن که مادرت گفته وساطت می کنم