حرف خودمونی

داشتم فكر می‌كردم كه جدا از ملاک‌هايی مثل: تيپ، قد، هيكل، چشم‌های كشيده يا درشت، لب‌های قلوه‌ای يا باريک، با عمل يا بدون عمل، ميزان تحصيلات و محل زندگی،
چيز مهم‌تری مثل شكل تنهايی هم ملاک شروع يک رابطه بايد باشد.

اين كه وزنت چه قدر است؟
محل زندگيت كجاست و خيلی روشن فكرانه‌تر كه بشود بپرسيم:
چه كتاب‌هايی ميخوانی، بپرسيم رابطه‌ات با تنهايی خودت چه شكلی است ؟؟
اصلا وقتی تنها مي‌شوی چه شكلی مي‌شوی؟
سيگار ميكشی‌؟
فرار مي‌كنی به مهمانی‌ها يا دراز مي‌كشی روی تختت و فكر مي‌كنی؟
گريه مي‌كنی؟
يا قرص خواب‌آور مي‌خوری كه هرچه سريع‌تر خوابت ببرد؟
بستنی شكلاتی مي‌خوری كنار پنجره توی تنهايی‌ات،
يا حالت تهوع داری و به چيزی ميل نداری ؟

آدم‌ها جدا از تناسب ظاهری،
جدا از طرز تفكر و طبقه‌ی اجتماعی برای شروع يک رابطه؛
بايد از تنهايی‌های هم خبر داشته‌باشند! شكل تنهايی‌شان به شكل تنهايی هم بخورد!
وقتی بعد از چند وقت با هم دعوايشان می‌شود و از هم بی‌خبرند،
بتوانند حدس بزنند الان او دارد چه‌كار می‌كند ؟

باور كنيد با تنهايی‌های خيلی متفاوت اگر كنار هم قرار بگيريد،
فقط سلفی‌هايتان از تكی به دوتايی تبديل می‌شود!
همچنان او روی تخت دراز می‌كشد
و سيگار می‌كشد
و تنهايی شما دست‌تان را می‌گيرد
و پرت می‌كند توی يک مهمانی
و بعد او عكس‌های شما را در مهمانی می‌بيند
و با خودش می‌گويد:
“ديدی! ديدی! او عين خيالش هم نبود"!!!
شما هم با خودتان می‌گوييد:
“كجا بود وقتی من درست وسط آهنگ ‘تكون بده’ بغض كرده‌بودم"؟

بعدترها،
بعد از فهميدن ميزان قد و وزن،
از شكل تنهايی آدمی كه دوستش داريد غافل نشويد!
لزومی ندارد حتما آدمی را كه دوست داريد نگذاريد يک ثانيه هم تنها بماند،
اما لزوم دارد بدانيد آدمی كه روبه‌روی شما است
و دارد هات چاكلت سر می‌کشد،
وقتی شما را روبه‌روی خود ندارد،
بعد از خوردن هر قُلپ از ليوان توی دستش يک پُك به سيگارش می‌زند يا به سقف خيره می‌شود يا ليوان را توی سينک خالی می‌كند و می‌رود بخوابد.

درك كردن فقط اين نيست كه به كسی ‌که دوستش داريد اجازه بدهيد با دوست‌هايش مجردی به شمال برود!
درك كردن يعنی بدانيد كسی‌كه دوستش داريد بعد از ماه‌ها تنهايی،
کنار پنجره فقط تنها نيست،
حالا دلتنگ هم هست …!!!

حل تعارض در همسران”
هنگامی که دو نفر با یک دیگر صمیمی می شوند، احتمال بیش تری وجود دارد که تعارض را تجربه کنند؛ چراکه در خلال یک ارتباط خصوصی، عادت ها یا تفاوت ها بارزتر می شوند و می توانند آزاردهنده باشند. هرچند تعارض، برای رابطه ی زناشویی خطرناک نیست، چگونگی مواجهه ی همسران با آن می تواند خطرساز باشد.

تعارض، نوعی کشمکش و درگیری است. وقتی برای یکی از همسران، انجام کار، گفتن حرف و یا داشتن فکر و احساس در زمینه ی مسأله ای خاص، مهم و ارزش مند باشد و برای دیگری چنین نباشد، همسران دچار اختلاف سلیقه یا اختلاف نظر می شوند و این، «تعارض» در ارتباط و فرآیند تفاهم را نشان می دهد. ناتوانی در تحمل نظر یا سلیقه ی مخالف، می تواند پیامدی فراتر از مشاجره ی ساده و گذرا داشته باشد و مجموعه ای از الگوهای رفتاری بین زن و شوهر ایجاد کند که نتیجه ی آن خصومت و روابط آشفته باشد. تعارض همسران ممکن است زمینه های آشکار یا پنهان داشته باشد؛ که به مهم ترین آن ها اشاره میشود：
-تغییر شخصیتی
-پشامد رویدادهای ناخوشایند
-کاهش جاذبه های ظاهری
-تفاوت های اعتقادی مذهبی
-تفات آداب و رسوم.
-اختلاف نظر در مسایل اقتصادی
-چگونگی تفریح و مسافرت
-بی علاقگی به همسر
-تقسیم نامتوازن قدرت
-بی توجهی به نیازهای اساسی(نیاز به عشق، نیاز به مهم بودن، آزادی، تفریح و کسب آرامش)

سبک مؤثر مدیریت تعارض

سبک تفاهم و تعامل: به باور همسرانی که این سبک را در زندگی مشترک خود به کار می برند، اختلاف و تعارض در زندگی زناشویی امری طبیعی و اجتناب ناپذیر است که باید با همکاری یک دیگر آن را حل کنند. «آن ها در کنار توجه به اهداف و علایق خود، به اهداف و خواسته های همسرشان نیز اهمیت می دهند و به هنگام تعارض، به راه حل هایی توجه می کنند که نیازهای طرفین را بر آورده سازد»
«زوجینی که هنگام تعارض و ناسازگاری راه همدلی و محبت را پیش می گیرند و مشکل را مشکل هر دو می دانند، 34% مخالفت کم تری با هم دارند و 58% از ناسازگاری آن ها کاسته می شود»
سه رکن اصلی این سبک：
1- اختلاف میان همسران امری طبیعی و اجتناب ناپذیر است. بعضی از همسران فکر می کنند باید با کپی برابر اصل خود ازدواج کنند و تحمل هیچ مخالفت، سلیقه ی متفاوت و نظر دیگری را ندارند.

2- نیازهای زن و شوهر به یک اندازه معتبر است؛ زن و شوهر با درک نیازهای یک دیگر و توجه به تأمین نیازهای دیگری می توانند زمینه ی آرامش یک دیگر را فراهم کنند.

3- بهترین راه حل برای حل تعارض، توافق طرفین درباره ی موضوع مورد اختلاف است؛ بهترین راه حل برای اختلاف زن و شوهر راه حلی است که در آن منافع هر دو طرف تأمین شود.
بهترین ازدواج ، ازدواجی است که در آن نیاز زن و مرد به بقا در حد متوسط، نیازشان به عشق و تعلق خاطر زیاد، نیازشان به قدرت و آزادی کم و نیازشان به تفریح زیاد باشد.

دکتر ویلیام گلاسر

با چه فردی ازدواج کنیم ؟

فردی که دلبسته است یا وابسته؟

تفاوت های دلبستگی و وابستگی

معمولا دیده می شود در بین انسانها و مخصوصا دو جنس مخالف ،مرزهای دلبستگی و وابستگی مشخص نیست . درحالیکه دلبستگی منجر به سازندگی و رشد رابطه می شود اما وابستگی آفتی هست که یک رابطه را تهدید کرده و به شکست می کشاند تفاوتهای دلبستگی و وابستگی بیان می شود .

کسانی که به اشتباه وابستگی را با عشق دلبستگی اشتباه گرفته اند توجه کنند و نسبت به اصلاح آن بکوشند و سعی کنند با دلبستگی پایه های یک خانواده گرم را پی ریزی کرده یا مستحکم نمایند .

تفاوت اول
دلبستگی :رابطه ای خاص و پایدار بین دو نفراست که بواسطه خواستن یکدیگر , آن دو به هم نزدیک می شوند و هردو تمایل دارند.
وابستگی :به رابطه ای اشاره دارد که درآن وجود یک فرد به طرف مقابلش بستگی دارد اگر تو نباشی من مرده ام

تفاوت دوم
دلبستگی :سازگاری طبیعی برای بقاءاست .
وابستگی :مکانیسمی مرضی است

تفاوت سوم
دلبستگی :از احساس امنیت و صمیمیت شکل می گیرد .
وابستگی :از احساس ناامنی نشات می گیرد .

تفاوت چهارم
دلبستگی : احساس تعلق وجود دارد.
وابستگی : احساس تملک و جود دارد.

تفاوت پنجم
دلبستگی :به شخص استقلال می دهد .
وابستگی :آزادی را از شخص می گیرد .

تفاوت ششم
دلبستگی :فرد را آنطور که هست می خواهیم .
وابستگی:فردرا آن چنان که می خواهیم , شکل می دهیم .

تفاوت هفتم
دلبستگی :شدت احساسات مثبت و منفی نسبت به معشوق در حد تعادل قرار دارد
وابستگی : احساسا ت شدید و غیرقابل کنترل نسبت به معشوق مشاهده می شود.

تفاوت هشتم
دلبستگی : عشق غیر مشروط است .
وابستگی :عشق مشروط است .

تفاوت نهم
دلبستگی : نوع عشق دگر خواهانه است .
وابستگی : عشق خود خود خواهانه است .

تفاوت دهم
دلبستگی: توان عشق ورزیدن به خود و دیگری
وابستگی :ناتوانی در عشق ورزیدن به خود و دیگری .
تفاوت یازدهم
دلبستگی :مشتاق رشد است
وابستگی مانع رشد است .

تفاوت دوازدهم
دلبستگی :موجب آرامش و نهایت است.
وابستگی :به شکست ختم می شود

انتخاب با شماست